လက္လႊတ္လုိက္တဲ့ ပင္လယ္

 လက္လႊတ္လုိက္တဲ့ ပင္လယ္

ခ်ဴိစိမ့္၊ ႏို၀င္ဘာ ၃၊ ၂၀၁၁

 အေပါက္အျပဲေတြနဲ

ငွက္သုိက္ကေလးကေန

ငွက္ကေလးေတြ

တေကာင္ခ်င္း ျပဳတ္က်သြားသလုိမ်ိဳး … ။

ျမစ္ေကြ ့

တခါတရံ ရပ္တန္ ့

ပန္းေတြ ရံခါေသြ ့ေျခာက္သလုိမ်ိဳး

ကုိယ့္ႏွလုံးသားကိုယ္

အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္းဖြင့္ခဲ့သူ … ။

ကိုမုတ္သုန္၊  ကိုေအာင္ဗညိဳ

ကိုခ်စ္နဲ ့ အကုိၾကီး ကိုသင္းခုိင္

ျမိဳင္လုိ္က္တဲ့ စံရိပ္ျငိမ္ ၅ လမ္း

အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးေတြမွာ 

ကိုယ့္ဆရာ ကဗ်ာရြတ္သံေတြ 

တအုန္းအုန္းေတာက္ပခဲ့

ဇြန္လမွာ ဇြန္ပန္းေလးေတြ တေဖြးေဖြးလွဳပ္သလုိမ်ိဳး … ။

ကုိယ့္ျပႆနာကုိယ္ရွင္း

အားလုံးျပႆနာကေတာ့ ေပါင္းရွင္းၾကေပါ့

ဘ၀မွာ

အဲဒီလိုေနထုိင္သြားခဲ့ဘူးသူပါ … ။

ကဗ်ာေတြ ေရးထားတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္

အစကတည္းက မထုိင္ခဲ့မိရင္အေကာင္းသား… အခုေတာ့

ဘာျဖစ္လဲ ေျပာေလဆုိေတာ့

နင္တယ္ဗ်ာ

ခင္ဗ်ားတုိ ့က လက္ဖက္ရည္နဲ ့

ကဗ်ာကို တုိ ့ေကြ်းတာကိုး တဲ့ … ။

ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းေရးဖုိ႔

ဒီေလဟုန္ထဲ

ပ်ံ၀ဲခဲ့ၾကရတာကိုး

ဥတု ညံ့ရတဲ့အထဲမွာမွ

ရဲေဘာ္ေတြ  က်  က် ကုန္ၾကသမို ့

ေဟာ့ဒီမွာ ျပည့္လက္ရုံးေတြ ေညာင္းလွျပီ …

ဒီကဗ်ာ ဒီမွာတိတ္ဆိတ္

မင္းနဲ ့အတူ ေအးရိပ္မွာ အိပ္ခြင့္ရပါေစ သူငယ္ခ်င္း … ။

ေသခ်ာတယ္

သက္ရွိျမစ္တစင္း

ညခင္းကို ထိုးေဖါက္

ေရာက္သြားလိမ့္မယ္  ကမၻာကုန္က်ယ္သေရြ ႔ …။

ကဲ…

ရဲေဘာ္

ေလွာ္ေလဦး …။

ေနာက္တခါ

ခင္ဗ်ားျပန္လာခြင့္ရရင္

ကဗ်ာဆရာ လွသန္း သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ

ကဗ်ာဆရာေတြ

သက္ေတာ္ရွည္ ကဗ်ာဆရာေတြ ျဖစ္ခြင့္ရၾကပါေစ … ။

(၂၄.ေအာက္တုိဘာ။ ၂၀၁၁)မုိးမခ